Filharmonia- muzyka w Jazovii 2016. No to gramy!

Zimny, deszczowy kwiecień, praca, polityka…wszystko to jest zupełnie nieważne, kiedy zamykają się drzwi sali koncertowej na trzecim piętrze kamienicy umiejscowionej w samym sercu gliwickiej starówki. Światło zgasło o godzinie 19:10. Po kilku słowach wstępu, w kierunku publiczności popłynęły pierwsze dźwięki. O godzinie 19:14 byliśmy już w zupełnie innym świecie. Później czasu już nikt nie liczył.

Marinita Zakharova Trio. Przy fortepianie Ona, subtelna, dźwięczna i niezwykle przystępna, otwarta na interakcje. Przy instrumentach perkusyjnych Ohran Agabeyli, tuż obok Amir Shahsar, który częstował nas brzmieniem perskiego ney i tureckiego klarnetu. Każda z tych trzech osób tworzy skończenie spójną, zespołową kompozycję, której muzyka powoduje ciarki. Pobudzili wyobraźnie do takiej aktywności, że w ramach jednego wieczoru czuliśmy się jak w podróży poznając kulturę żydowską, azerską, perską, turecką, romską połączoną z akcentami ukraińskimi. Dzięki kompozycjom Marinity, wymienione kultury nie miały granic. Utwory swobodnie łączyły w sobie komponenty muzyczne charakterystyczne dla poszczególnych tradycji narodowościowych.

To nie był jeden z tych koncertów, po których można odczuwać szaleństwo, euforię lub inne nieokiełznane emocje. To był koncert, po którym czuje się piękną harmonie, którą trudno wywołać czymś innym. Taką harmonię wywołała Filharmonia, jej pierwsza odsłona.

Często mówi się, żeby nie oceniać czegoś po pierwszym wrażeniu. Jeśli tegoroczną Filharmonię mielibyśmy ocenić na podstawie tego pierwszego koncertu, to po cichu, nie pysznie, ocenilibyśmy się bardzo pozytywnie. Ale to Wasza ocena jest dla nas bardzo ważna i mamy nadzieję, że byłaby podobna.

No to gramy dalej!

FOTO:

Michał Buksa,

Paweł Kołodziej,

Hubert Kalla