Spotkali się przypadkowo, na początku lat dziewięćdziesiątych. Wtedy jeszcze nic nie zapowiadało, że w XXI wieku stworzą nieszablonowy, instrumentalny duet. Na nasze szczęście ich spotkanie zmaterializowało się w postaci wydanej płyty i serii koncertów, w tym dzisiejszego, w Gliwicach. Ten wieczór był jak subtelny, czuły i niebywale emocjonalny dialog na dwa instrumenty. Lekko hiszpański dźwięk gitary Ralpha Townera i harmonijne, długie nuty wybrzmiewające z trąbki Paolo Fresu, otulały swoją czarującą atmosferą. Obaj artyści to solowi wirtuozi, ale w tym formacie nie dostrzega się rywalizacji i próby pokazania wyższości muzycznej jednego z nich. To duet perfekcyjnie zestrojony, w którym muzycy szanują swoja przestrzeń i wiedzą w jaki sposób ją znakomicie zagospodarować brzmieniem. Grają na zasadzie niedookreślonej interakcji, czego końcowym punktem jest uczucie spokoju i radości, które wywołują wśród publiczności. Widzieliśmy to dzisiaj w sali koncertowej Jazovii, wiele zamkniętych oczu i uśmiechów, które wyrażały, że w duszach się działo dobrze, bardzo dobrze. Tego wieczoru niewiele padło ze sceny słów, za to popłynęło bardzo dużo promiennej, nastrojowej i, nie ma się co oszukiwać, bardzo dobrej muzyki. Panie Towner, panie Fresu – bramy naszego kraju, naszego miasta, będą zawsze dla was otwarte. Jesteśmy pod dużym wrażeniem.

FOTO:

Michał Buksa,

Paweł Kołodziej,

Hubert Kalla