Maria i Krzysztof Sadowscy –Najpiękniejszy międzypokoleniowy dialog, wymowny, muzyczny.

Obiegowa opinia niesie, że z rodziną najlepiej wychodzi się na zdjęciach. Ten wieczór złamał ten konwenans i pokazał zupełnie nową jakość życia rodzinnego, jakość wysokiej klasy, dobrego kontaktu, absolutnego porozumienia międzypokoleniowego. To był przykład, że lepiej niż na fotografii można pokazać się na scenie, na scenie tego festiwalu. Marysia i Krzysztof Sadowscy, oraz epizodycznie towarzyszący im, idealnie przyciszony, gitarzysta- Konrad Zemler. Krążyliśmy pomiędzy różnymi epokami, nie brakowało standardów polskich, amerykańskich, muzycznych zapożyczeń, ale też autorskich kompozycji. Były korzenie i nowoczesność, a wszystko to okraszone wciągającymi anegdotami, które zbudowały jedną, znakomitą koncertową opowieść. Koncert wieloetapowo wciągający. Część wokalno – fortepianowa, później również część konkursowa, w której Krzysztof Sadowski w kilkunastu zdaniach przedstawił historię polskiej muzyki, solowy fragment gitarowy, i zamknięcie w formacie 2+1. Żart, pogoda ducha, kontakt z publicznością to wyznaczniki tego wieczoru. Lekkość gry Krzysztofa Sadowskiego, żarliwość głosu Marii Sadowskiej skoncentrowały w jeden, piękny, przekaz i, nie ma co się bać tego frywolnego słowa, dobrą zabawę.

FOTO:

Jarosław Rerych

Hubert Kalla