O słowackim pianiście Jánu Hajnalu po raz pierwszy Europa usłyszała 50 lat temu, gdy muzyk zakwalifikował się do finału międzynarodowego konkursu młodych muzyków jazzowych w Wiedniu. Od tej pory kolejne poczynania urodzonego w Koszycach artysty śledzone są przez najbardziej prestiżowe branżowe periodyki, a pianista stał się nieodłączną częścią europejskiego środowiska jazzowego. 73-letni dziś muzyk, na przestrzeni półwiecza miał okazję współpracować także z największymi światowymi jazzmanami jak m.in. John Purcell czy Bobby Durham. Swój najnowszy album: "Bartók's Room" nagrany podczas kameralnego koncertu w Koszycach, Jan Hajnal postanowił wypełnić własnymi kompozycjami zagranymi solo. W ośmiu utworach wypełniających album doszukamy się wpływów słowackiego folkloru w mistrzowskim stylu spajających się z elementami jazzu i bluesa.

Mimo tytułu albumu, to nie muzyka wielkiego węgierskiego kompozytora zainspirowała Hajnala do nagrania tej płyty. Bodźcem była, o czym pisze pianista w książeczce starannie wydanego albumu, twórczość zmarłego w 1968 roku legendarnego szwedzkiego pianisty Jana Johanssona. Gwoli przypomnienia: to właśnie Jana Johanssona i trębacza Bengt-Arne'a Wallina powszechnie uważa się za pionierów jacy przetarli szlak dla charakterystycznego skandynawskiego brzmienia muzyki jazzowej. Obficie wplatając w muzykę improwizowaną elementy nordyckiego folkloru wyznaczyli tym samym kierunek jakim podążać miały kolejne pokolenia skandynawskich muzyków. Hajnalowi udało się wytworzyć specyficzny, intymny nastrój, którego doświadczamy zarówno w stylowych fortepianowych tematach (np. "Sometimes I Touch Your Soul"), jak utworach nasączonych rytmem i wyrazistą dynamiką ("Zemplinsky Fair"). Hajnal to stara jazzowa szkoła fortepianowa. W muzyce czeskiego jazzowego nestora odnajdziemy mnóstwo nawiązań do tradycji lat 60-tych, przyprawionych duchem słowiańskiego i nordyckiego folkloru.

​